Gençlik; ‘ateş zarar vermez’ sandırdı,
Kül girdi gözümü kavurdu gitti.
Kaya iken, toz-toprağa döndürdü,
Yel vurdu tozumu savurdu gitti.
Ne ağular içtim, zıkkımlar yedim;
Ne badireler atlattım, ölmedim,
Didinip, düzlüğe çıkayım dedim;
Yol burdu düzümü kıvırdı gitti.
Dermanım tükendi, kalmadı takat,
Neremden baksanız, her yanım sakat,
Sormasanız bile söylerdim fakat;
Tel kırdı sazımı devirdi gitti.
KORKUT; boy boylandı, soy da soylandı,
Eğri mi, doğru mu bir-bir oylandı,
Lafımın üstüne çok şey söylendi,
Dil yordu sözümü çevirdi gitti.
Hasan KORKUT
Aksaray, 6 Mayıs 2017