Maalesef günümüzde; birçok insanın işini severek ve hakkıyla yaptığı söylenemez. Hele bir de işe göre adam değil de adama göre işin olduğu bir toplumda kimse kusura bakmasın; O işten kimseye hayır gelmez.
Üniversiteye ilk adımını atacak bir öğrenciye onlarca seçenek sunarak meslek edinmesi isteniyor. Öğrenci de sırf açıkta kalmamak için zoraki tercihlerde bulunuyor ve hiç istemediği bir mesleğin bölümünde okumak zorunda kalıyor. Ya da işsizlikten dolayı ne iş olursa yaparım abi diyor.
Ayrıca; birçok üniversite mezunlarının; açılan bir itfaiye eri kadrosuna akın etmesi de bu mesleği sevdiğinden değil; Devlete kapağı atma arzusundandır.
Adam zor bela işe iş buluyor; buna sorulan ilk soru; işin rahat mı ve kaç para alıyorsun?

Tüm bunların doğal sonucu olarak da bakın ne hallerdeyiz:

*İnsan psikolojisinden anlamayan ve dayağı eğitimin bir parçası gören Öğretmenler,
*Toplum psikolojisinden anlamayan tahammülsüz ve agresif polisler,
*Sahaya inmeyen ve masa başından kalkmayan mühendisler,
*Yüzü gülmeyen esnaflar,
* Yeteneksiz ve koltuk düşkünü siyasiler,
*Dava kazanamayan avukatlar,
*İnsanı dinden imandan eden imamlar,
*Yanlış teşhis koyup hastanın ölümüne sebebiyet veren doktorlar,
*İnşaatı küçük bir depremde çöken mimarlar,
*Pardon diyen hâkimler, daha neler, neler.
Keşke Dünyada her insan sevdiği ve iyi bildiği işi yapsa ve işinin ehli olsa ne güzel olur. Hizmet alan da hizmet veren de daha mutlu olmaz mı?

Sevgi ve Saygılarımla